Dag 10 Stranddagje

Het wekkertje weer lekker om 05.00 vandaag want we moesten weer terug vliegen van Sandakan naar Kota Kinabalu. We zijn inmiddels zo gewend aan het vliegen dat we precies 1 minuut van te voren waren ingecheckt. Snel doorlopen naar de gate dus en konden daar gelijk het vliegtuig instappen. 

Aangekomen in Kota Kinabalu zijn we terug gegaan naar het hotel waar we onze backpacks hadden achtergelaten. Tot onze verbazing stonden onze backpacks nog precies op dezelfde plek als waar we ze hadden achter gelaten, midden in de lobby. Hier waren we al een beetje bang voor toen we ze achter lieten maar goed, ze stonden er nog en alles zat er nog in. Kan gewoon hier. 

Omdat we eigenlijk de hele stad al gezien hadden besloten we om de dag te spenderen op een lekker rustig eilandje. Onderweg naar de haven werden we ineens staande gehouden door twee mannen. Dit bleken een soort stadswachten. Maria trapte een sigaretje uit op de grond en dat mag hier niet. De man vroeg om haar paspoort en heeft hier zeker een half uur mee in z'n handen gestaan. Er werden foto's van gemaakt maar het was eigenlijk gewoon een grote poppenkast om niks. De boete was welgeteld 6 hele euro's die gelijk betaald moesten worden. Hebben we dat ook weer meegemaakt. We vervolgden onze weg naar de haven. Deze keer gingen we naar Manutik want hier waren we nog niet geweest. 

De hele dag hebben we lekker gezwommen, in de zon gelegen en als hoogte punt gesnorkeld. Vooral Jennifer was niet weg te slaan bij alle visjes. Er waren zoveel mooie verschillende vissen, heel gaaf om te zien! 

Aan het einde van de middag gingen we met de boot terug naar Kota Kinabalu. Omdat de boot eigenlijk veel te vol zat moesten we opeens midden op zee overstappen op een andere boot. Dit was zo bizar maar wel gaaf. 

Het is natuurlijk niet alleen maar feest op vakantie, er moet ook af en toe wat gedaan worden. Ongeveer al onze kleding was vies dus besloten we om een wasje te doen op de hoek van de straat. Bijna de wasmachine gesloopt omdat we de verkeerde munten er in gegooid hadden maar uiteindelijk is het gelukt en kunnen we nu gewoon weer fris de deur uit. Tijd om te gaan slapen.